Πάλι ξενύχτι...

Ξημερώματα Μεγάλης Πέμπτης και μ' έχει πιάσει μια γλυκιά μελαγχολία. Αϋπνίες, ίσως η χαλαρότητα ότι με την δουλειά θα ξαναασχοληθώ από Τρίτη πλέον, άραξα στο pc και ακούω μουσικές από αθλητικό ραδιόφωνο (...) και ομολογώ πως εξεπλάγην μιας και ο τύπος που κάνει εκπομπή άφησε τα σκυλολαϊκά και τα παλιά λαϊκά και έβαλε μερικές αγαπημένες τζαζιές στα χρώματα που γουστάρω κι εγώ.

Αναπόλησα λίγο τις παλιότερες αναρτήσεις μου και ανέτρεξα στον Οκτώβρη του 2007 που ξεκίνησα να γράφω. Έκλεισα κι όλας 3 χρόνια κι έχω χάσει κομμάτι από την φρεσκάδα που είχα τότε. Ίσως η καθημερινότητα με βούλιαξε στην ρουτίνα και στην γρήγορη εναλλαγή του ύπνου-ξύπνιου ή καλύτερα ύπνου-ύπνου...

Μέσα σε όλα, ξαναέπιασα την φωτογραφία και άρχισα να καλλιεργώ το παλιό μου χόμπυ. Αν νομίζετε ότι θα γλιτώνατε από μένα, όχι. Το μικρόβιο του να κάνω πάντα κάτι μεταλλάσεται και επανεμφανίζεται.

Σας δίνω μερικές μικρές γεύσεις από τις τελευταίες μου ενδιαφέρουσες φωτογραφίσεις και θα υπάρξουν σίγουρα κι άλλες!















Πάρτε και το link όσοι επιθυμείτε να δείτε και τις υπόλοιπες φωτό. Αν είστε μέλη του flickr, κάντε με add να σας προσθέσω κι εγώ. Καλή Ανάσταση σε όλους!

http://www.flickr.com/photos/ramid