Κούγιας

Κυκλοφόρησαν. Προλάβετεεε!

Ήρθε η ώρα...;

Αντιγράφω από in.gr

Το περιοδικό The Economist σε ανάλυσή του για τα πρόσφατα επεισόδια στην Ελλάδα, αναφέρει ότι αναζητείται «μια νέα μορφή Περικλή, με αρκετό θάρρος για να ασχοληθεί με τις βαθύτερες αιτίες του χάους στην Ελλάδα».

Γενικός τίτλος του θέματος για την Ελλάδα είναι το χαρακτηριστικό «Φοβού τους Έλληνες μολότοφ φέροντες».

Το περιοδικό αναρωτιέται αρχικά εάν αυτές οι ταραχές θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα, ή εάν η «χώρα που γέννησε τη δημοκρατία» διαθέτει ειδικά χαρακτηριστικά.

«Το επεισόδιο που προκάλεσε το χάος στην Ελλάδα -ο θάνατος ενός εφήβου από την αστυνομία- θα μπορούσε να συμβεί σχεδόν παντού. Και υπάρχουν αρκετές πόλεις, όπου θυμωμένες μειονότητες είναι έτοιμες να πάθουν αμόκ: σκεφτείτε τη Βουδαπέστη το 2006 ή το Παρίσι το 2005» αναφέρει ο Economist.

Στη συνέχεια το περιοδικό αναφέρει μια σειρά αιτίων δυσαρέσκειας, όπως η διαφθορά και η κακοδιαχείριση, ενώ κάνει αναφορά και στην κακή ποιότητα της ελληνικής εκπαίδευσης.

«Το πανεπιστημιακό σύστημα στην Ελλάδα είναι πιο κοντά στα χειρότερα στοιχεία του οθωμανικού παρελθόντος (όπως οι γραφειοκρατίες που παρεμποδίζουν την καινοτομία), από ότι η Τουρκία, με τις πολύ καλές ιδιωτικές και δημόσιες πανεπιστημιουπόλεις» αναφέρει χαρακτηριστικά το περιοδικό, το οποίο μιλά για μια κατάσταση γνωστή σε όλους τους Έλληνες: ότι στο εξωτερικό οι Έλληνες διαπρέπουν, ενώ αποφεύγουν να επιστρέψουν στη χώρα τους.

Ο Economist αναφέρει ότι αν και κατά το παρελθόν η ελληνική ηγεσία απέφευγε να δώσει απάντηση στα προβλήματα, τώρα υπάρχει ο φόβος ότι το κόστος θα είναι μεγαλύτερο εάν δεν επιλυθούν.

«Πολύ σύντομα ένας από τους δεινοπαθούντες πολιτικούς της Ελλάδας -είτε από την κεντροδεξιά που βρίσκεται τώρα στην εξουσία, είτε από την κεντροαριστερά που ηγείται στις δημοσκοπήσεις- θα πρέπει να μετατραπεί σε πραγματικό 'δημόσιο άνδρα'» καταλήγει το περιοδικό.

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για όποιον αναλάβει την χώρα αμέσως μετά την σημερινή κυβέρνηση. Η κάθαρση και η ανιούσα. Και θα είναι κερδισμένοι ΟΛΟΙ. Κι εμείς κι ΑΥΤΟΙ. ΕΜΕΙΣ δηλαδή... Αν υπάρχει κάτι που μας κρατάει σ' αυτήν την χώρα είναι η ελπίδα. Η ελπίδα ότι αυτόν τον απίστευτο γεωγραφικό τόπο που πρόγονοί μας τίμησαν με σπουδαίες προσφορές στον πολιτισμό, θα μπορέσει να αποτελέσει την απαρχή μιας ευημερίας. Δεν είναι τυχαίο που όσοι φεύγουν έξω πραγματικά διαπρέπουν, γιατί το σύστημα στο οποίο εντάσσονται πραγματικά λειτουργεί και τους αποζημιώνει για τους κόπους τους. Μπορούν κι εδώ λοιπόν. Δεν μπορώ να δέχομαι άπραγος την ίδια παθητική άποψη ότι όλα είναι σκατά και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα γιατί το σύστημα είναι διεφθαρμένο και αν βρεθεί ένας που να θέλει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ θα τον βγάλουν από την μέση...

Θέλω να πιστεύω ότι θα καταλάβουν ΕΓΚΑΙΡΩΣ πως η περίοδοι χάριτος και ανοχών έχει ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ παντελώς από τον κόσμο. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος κι αυτός είναι προς τα ΠΑΝΩ.

Μπορεί τελικά να είμαι και αθεράπευτα ρομαντικός...

Όνειρο

Πριν 4 μέρες είδα ένα όνειρο. Ξύπνησα με ανάμεικτα συναισθήματα. Μικρής χαράς και ελπίδας, στεναχώριας για την θύμιση, σφιξίματος...


Είδα τον ξάδερφο μου τον Κώστα χαμογελαστό, ξανθούλη όπως ήταν μικρός με μπόλικο μαλλί, άκουγα την φωνή του και η γλυκιά χροιά του μου χάιδευε πραγματικά τα αυτιά. Το χαμόγελό του είχε μια κρυμμένη μελαγχολία, όπως τον διέκρινα πάντα από πιτσιρικά (όντας πιτσιρικάς κι εγώ). Στο αυτοκίνητο που βρισκόμουν (σαν παιδί στα πίσω καθίσματα) τον έβλεπα έξω από το παράθυρο σκυμμένο να μου μιλάει και διέκρινα ένα βλέμμα στο πουθενά, λίγο στα χαμένα...

Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, προσπαθούσα να τον ξαναδώ, να συνεχίσω το όνειρο, αλλά δεν τα κατάφερα. Η έντασή μου και η χαρά μου ότι θα τον ξανάβλεπα μετά από 2μιση χρόνια ήταν τόσο έντονη που με έβγαλαν από την κατάσταση του ύπνου.

Αναρωτήθηκα αυθόρμητα μετά αν το τροχαίο που του χάρισε τις τελευταίες 10 μέρες του στο κρεββάτι της ανάρρωσης των ελληνικών νοσοκομείων θα ήταν προτιμότερο να τον άφηνε με κινητικά ή νοητικά προβλήματα... Αν ο οδηγός στην Εγνατία δεν καβαλούσε το πεζοδρόμιο με 80Χμ... Δεν ήθελα να πέσω στην παγίδα των "ΑΝ", το 'βγαλα απ' το μυαλό μου και κράτησα το χαμόγελο.

Θέλω να τον θυμάμαι υγιή, ζωντανό, χαμογελαστό, όπως πάντα κάναμε παρέα και τα λέγαμε οι 2 μας. Έναν άνθρωπο σκεπτικό, ολιγομίλητο, λίγο περιθωριοποιημένο για τις επαγγελματικές του επιλογές, αλλά πολύ χαμογελαστό και χαρούμενο σ' αυτούς που πραγματικά πλησίαζαν τον άνθρωπο Κωστή και δεν έμεναν στις επιλογές του και στην στάση ζωής του.

Χάρηκα πραγματικά που τον είδα στον ύπνο μου έτσι, ήταν όπως θέλω να τον θυμάμαι, όπως ήθελα να είναι πάντα όταν βρισκόμασταν μαζί. Χαμογελαστό και χαρούμενο. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι μου λείπει τόσο. Νομίζω ότι είναι ακόμα στα Γιάννενα, στην πόλη που έζησε μέχρι την ενηλικίωσή του πριν έρθει ξανά στην Θεσσαλονίκη...

Είχα την ανάγκη να αφήσω 2 λόγια για έναν άνθρωπο που αγάπησα και έμαθα 5 πράγματα σ' αυτήν την ζωή. Να 'μαστε καλά...

Story Of The Blues

"Everybody knows
What the Blues is all about
It's a pain you can't live with
It's a woman you can't live without..."

Όχι άλλα λαμόγια...

Ένα μεγάλο φάσκελο και ένα μεγαλύτερο ΚΡΑΑΑΑΑ από μένα στην Αννίτα για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το γεγονός που της συνέβη και την προβολή που θέλει να δώσει μέσω της εκπομπής του Μάκη. Συγκεκριμένα άκουσα από το στόμα της να λέει κάτι τέτχιο: "τα έχω με τους αστυνομικούς τους συγκεκριμένους, γιατί όπως και το σύνταγμα αναφέρει ότι δεν πρέπει να υποβαθμίζεται η προσωπικότητα του κάθε πολίτη".

Παραθέτω μερικές φωτογραφίες από ανθρώπους που δεν υποβαθμίστηκαν ΠΟΤΕ από την Αννίτα Πάνια:



Είναι αμέτρητοι φαντάζομαι, αλλά δεν μπαίνω στον κόπο να βρω κι άλλους (άλλη δουλειά δεν είχαμε)... ΚΡΑ στο κάθε ξόανο λοιπόν, που λόγω της έπαρσης και της βλακείας και της αναγνωρισιμότητας που τους διακατέχει μέσω της τηλεόρασης ή όποιας σκουπιδομουσικής κι αν παράγει και θέλει να αυτοαποκαλείται και καλλιτέχνης νομίζει ότι μπορεί να αυθαιρετεί και να ανισταθεί στο σύστημα και στους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν σωστά την δουλειά τους!

ΚΡΑ και ΟΥΣΤ!

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο...

Με αφορμή το post του φίλτατου Σταύρου, κατά κόσμον Cybergoulion, ανταπαντώ με μια διαχρονική και πάλι εικόνα του πολυαγαπημένου ΚΥΡ εν έτει 1985 και με την επιφύλαξη των πνευματικών του δικαιωμάτων...

Δουλεύω, άρα υπάρχω...

Δουλεύω, άραγε... δουλεύω; Κι αν ναι, ποιόν δουλεύω είναι το σωστό ρώτημα. Ή το σωστό ρόφημα; Τι πίνεις και δεν μας δίνεις; Λίγο η γρίπη, λίγο ο πυρετός, λίγο τα τσάγια που έχω πιεί όλες αυτές τις μέρες, λίγο το scanner που αγόρασα προχθές...

Μαζί με το scanner, έκανα τις δοκιμές μου σε έντυπο υλικό για την διαπίστευση της αγοράς μου. Μέσα σ' όλα, ανακάλυψα ένα ξεχασμένο βιβλιαράκι που είχα σε μια κούτα με ξεχασμένα παλιά βιβλία μου. Ένα βιβλίο με γελοιογραφίες του ΚΥΡ, έκδοση 1985. Το μάτι μου έπεσε σε μια σελίδα που σήμερα την κατάλαβα διαφορετικά από το 1985 που πρωτοδιάβαζα μόλις 8 χρονών το βιβλίο αυτό...


Δεν περιγράφω άλλο, τα λέει όλα ο ευλογημένος... και ακόμα και σήμερα, 23 χρόνια μετά, απόλυτα επίκαιρος!

Άντα και ένα...

Χα! Λάηκ ε τζόουκ!

Πέρσι τέτοιο καιρό έκανα την τελευταία μου εκδρομή στο τροχόσπιτο στα 3-5. Από φέτο δεν έχει τέτοια. Προτιμώ τα ξένα βουνά με περισσότερο χιόνι... Εξάλλου το ξένο είναι πιο γλυκό!

Φέτο εδώ! Σπίτι, στην πολή μας. Το καλύτερο δωράκι για την γιορτή μου ήταν (μετά την σφαίρα μου) ένα album του πολυαγαπημένου μου τρομπονίστα Nils Landgren με τίτλο "License to Funk".



Απουσιάζει εμφανώς ο ξεχωριστός Esbjorn Svensson, αλλά ακόμα κι έτσι η μπάντα είναι ένας σύγχρονος ανεβαστικός ήχος που σου θυμίζει πως ακόμα βγαίνουν μουσικές με όρεξη, ψυχή και μεράκι...

Καλές γιορτές, και... κόντρα στο κατεστημένο, να λέμε ΟΧΙ στους καταπατητές, ΝΑΙ στην ελευθερία της ψυχής μας! Ένα Drambuie ακόμααααα παρακαλώωωωωω...

Ντάρι ντάρι...

Πάλι μουσική;

Πάλι, πάλι...

Έρχεται για άλλη μια φορά (για πρώτη) και ευελπιστούμε να μην ακυρωθεί τελευταία στιγμή όπως την προηγούμενη. Δεν αναφέρομαι στην ζουμερή Τζέι Ελόου, αλλά στον ασύγκριτο Gary.



Θα είμαι εκεί, 13/9, στις εγκαταστάσεις του Tae Kwon Do του Π. Φαλήρου...

Και κάτι από τα παλιά -->

Sweet Dreams...

Από την Δευτέρα που μας ήρθε, μπήκα για τα καλά στους ρυθμούς του χειμώνα, τόσο που ολόκληρη την Τετάρτη έπρεπε να κοιμάμαι για να αναπληρώνω τις... 36 ώρες που δούλευα Δευτέρα και Τρίτη. Πέμπτη λοιπόν, αναρρώνοντας από τον ύπνο και τα ατελείωτα όνειρα που έζησα την μαγευτική Τετάρτη, βρήκα και μια ωραία κυρία να μου τραγουδάει ένα γλυκό ταιριαχτό τραγουδάκι...

Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο! ;)

Οι αδυναμίες δεν κρύβονται

Καλοκαιρινό, groovy, funky, ανεβαστικό...

Όσες φορές κι αν βλέπω τον George Benson, διαπιστώνω το μεγαλείο αυτού του τέρατος που φαντάζει τον Robben Ford πολύ μικρό μπροστά του... στο On Broadway!!!

Έφυγε νωρίς....

Άλλος ένας μεγάλος μουσικός μας άφησε πρόωρα. Προσωπικά τον λάτρεψα από τους Nils Landgren Funk Unit, μια μπάντα με σύγχρονο ήχο και τρελή ενέργεια στην σκηνή, την αγαπημένη μου τα τελευταία 7 χρόνια...

Ο λόγος για τον Esbjorn Svensson, τον 44χρονο σουηδό πιανίστα που έφυγε πρόωρα από ατύχημα σε καταδύσεις που έκανε την Κυριακή που μας πέρασε. Δεν χωράνε λόγια ούτε πρόκειται να προλογίσω για την ζωή του. Με στεναχωρεί πολύ το γεγονός, γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής μου ζωής κι επιρροής το οφείλω σ' αυτόν. Ήταν πάντα στην αναζήτηση νέων ήχων και ιδεών, κάτι που θαυμάζω σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης, την εξέλιξη.

Από σήμερα, παίζει στην μεγάλη μπάντα εκεί ψηλά...

Βενζίνη και Απλά μαθηματικά

Αντιγράφω από τον φίλτατο Σπύρο όπως πολύ εύστοχα έθεσε τους προβληματισμούς του σε ένα φιλικό forum.

---

Το 2000 ειχαμε:
1 $ = 1.2 Euro
1 βαρέλι πετρέλαιο = 60$, επομένως 1 βαρέλι = 72 Euro

Σήμερα 2008:
1 $ = 0.64 Euro
1 βαρέλι γύρω στα 135$, επομένως 1 βαρέλι = 86 Euro
Οποτε πραγματικα εχουμε μια αυξηση της ταξεως του 16% στο πετρελαιο.

Το 2000 ειχαμε:
τιμη βενζινης = 0.73 Euro
Σημερα 2008:
τιμη βενζινης = 1.30 Euro
Οποτε πραγματικα εχουμε μια αυξηση της ταξεως του 80% στη βενζινη.

Η ερώτηση είναι ρητορική:
Αφού η άνοδος αυτά τα τελευταία 8 χρόνια του πετρελαίου είναι μόνο 16%, γιατί η άνοδος της βενζίνης είναι 80%; Εγω με το φτωχο μυαλο μου καταλαβαινω οτι το πετρελαιο το ανεβαζουν οι αμερικανοι για να ερχεται μια η αλλη με το δολαριο που πεφτει και σωστα κανουν. Καποια αλλα λαμογια ειναι αυτα που μας πηδανε εμας - και το κρατος βεβαια μαζι - και μας λενε οτι φταιει η ανοδος του βαρελιου.


Μην τα σκατε στους απατεωνες. Παρακατω καταλογος με τα φτηνα πρατηρια απο το http://www.ypan.gr/flash_fuel/

Μετριότης Μετριοτήτων Τα Πάντα Μετριότης

Θα το γράψω κι αυτό... δεν γαμείς!

Σε μια κουβέντα ψες αργά, παρέα πολλών ατόμων, μεταξύ σοβαρού και αστείου (κλίνω πάντα προς το δεύτερο) τέθηκε ένα δίλημμα, δανεισμένο από κάποιο έργο ενός ξένου λογοτέχνη. Μια ερώτηση από γυναίκα που βάζει τον άνδρα σε ένα παιχνίδι σκέψης και προβληματισμού χωρίς λόγο! "Πες μου πώς είμαι πιο όμορφη; Με ή χωρίς ρούχα;"

Γέλασα...

Δεν απαντάς ξερά σε μια τέτοια ερώτηση. Δεν είναι αριθμητική. Πόσο κάνει 2+2; Ούτε ερώτηση του γνωστού παραμυθιού με την Χιονάτη (νάτη νάτη)... Δεν απαντάς καν. Δεν φτάνεις την γυναίκα στο σημείο να σε ρωτήσει. Της δείχνεις πάντα αυτό που αισθάνεσαι. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει και την επέλεξες να την έχεις δίπλα σου. Παρολαυτά έπρεπε να δώσω μια απάντηση στο "άσπρο ή μαύρο" που έπρεπε να διαλέξω.

Είπα κι εγώ τις κλισέ παπαριές μου (χαβαλές μετά ζύθου), αλλά το θέμα με άγγιξε περισσότερο από όσο θα περίμενα ή θα ήθελα να αφήσω τον εαυτό μου να προβληματιστεί ξανά. Η γυναίκα ανέκαθεν έψαχνε την επιβεβαίωση. Μέσα από τέτοιες μικρές απορίες ή διεξοδικές συζητήσεις, βλέπεις ότι οι γυναίκες σήμερα (όχι μόνο σήμερα, αλλά πλέον δεν το κρατάνε κλειστό) έχουν πολλά απωθημένα. Θέλουν και δεν τα βρίσκουν. Βρίσκουν αυτό που δεν θέλουν, αλλά το κρατάνε μέχρι να νιώσουν πλήρη αποστροφή. Αναρωτιούνται συχνά. Συχνότερα χωρίς λόγο. Ούτε καν ξέρουν γιατί...

Δηλώνω ευθαρσώς ότι ανήκω στην γενιά των ασυμβίβαστων. Δεν πρόκειται να επιτρέψω στον εαυτό μου να συμβεί κάτι τέτοιο σε μένα. Η μετριότητα θέλω να ελπίζω ότι θα παραμείνει άγνωστη λέξη...

Εδώ θα 'μαστε πάλι...

Ποντοστρούμφ

Δουλεύεις; Κουράζεσαι...

Κουράζεσαι; Αρρωσταίνεις...

Αρρωσταίνεις; Γκρινιάζεις...

Κάπως έτσι κύλησε η βδομάδα που μας πέρασε. Άφθονες ώρες στο pc, μερικά πειραματάκια και αρκετός ελεύθερος χρόνος για να παίξω λιγάκι με πιό χαλαρούς ρυθμούς με πράγματα που πεθύμησα. Μια στιγμή αυτοσαρκάστηκα για την μικρή ποντιακή μου γκρίνια και μου βγήκε αυτό... το Ποντοστρούμφ!



Καλή εβδομάδα μας! ;)

Γιατί καίγονται οι ΗΠΑ για τα Σκόπια; Η αλήθεια...

Αντιγράφω από ένα θέμα που βρήκα στο facebook:


Στον αμερικάνικο στρατό, κάποιοι χιουμορίστες υποστηρίζουν ότι µόνο δύο είναι τα ανθρώπινα κατασκευάσματα που διακρίνονται από το Διάστημα: το Σινικό Τείχος και το Camp Bondsteel.

Το Σινικό Τείχος όλοι το γνωρίζουμε ,το Camp Bondsteel όμως πολλοί λίγοι.

Είναι η μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στον κόσμο και βρίσκεται ακριβώς ...δίπλα μας. Στο Κόσοβο !!

Έχει έκταση 10.000 στρέμματα και βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του Κοσσυφοπεδίου, στην πόλη Ουρόσεβατς στα σύνορα με την FYROM.

Αμέσως μετά το τέλος των αεροπορικών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία, τον Ιούνιο του 1999, οι ΗΠΑ απαλλοτρίωσαν µε ταχείες διαδικασίες την έκταση και σε χρόνο ρεκόρ, από τον Ιούλιο ως τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, προχώρησαν στην κατασκευή της βάσης Camp Bondsteel και της μικρότερης αλλά εξίσου σημαντικής βάσης το Camp Monteith .

Η Kellogg Brown & Root, (θυγατρική της Halliburton) που κατασκεύασε το Camp Bondsteel για λογαριασμό του στρατού, ασχολείται ουσιαστικά µε τα πάντα, στις βάσεις, εκτός από τα καθαρά στρατιωτικά θέματα, χάρη σε ένα από τα ακριβότερα συμβόλαια που υπέγραψε ποτέ το Πεντάγωνο των ΗΠΑ.

Στην Halliburton …..ως γνωστό διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Dick Cheney, μέχρι το 2000, οπότε και παραιτήθηκε για να συμμετάσχει στην πολιτική καμπάνια των Ρεπουμπλικάνων, λαμβάνοντας ως αμοιβή 34εκατομ.δολάρια !!!!!!

Κρίνοντας από την εξέλιξη της…..ιστορίας , μάλλον σαν προκαταβολή μου φαίνεται και αυτό γιατί υπό τη διοίκηση του Cheney ως υπουργός Άμυνας η Halliburton πέρασε από την 74η στην 18η θέση στην κατάταξη των κύριων εργολάβων του Πενταγώνου.

Η Halliburton λοιπόν δραστηριοποιείται στα Βαλκάνια -μέσω θυγατρικών- εκτός από την παροχή υπηρεσιών στα αμερικανικά στρατεύματα στις βάσεις που ανέφερα και σε πλήθος έργων, με κύριο την μελέτη κατασκευής του αγωγού ΑΜΒΟ.

Του ενεργειακού αγωγού δηλαδή, που επιθυμούν να λειτουργήσει το 2011 και θα μεταφέρει τα πετρέλαια της Κασπίας από το Μπουργκάς της Βουλγαρίας μέσω FYROM στο αλβανικό λιμάνι Βλόρα και από εκεί μέσω μεγάλων δεξαμενοπλοίων θα γίνεται η ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης και της Αμερικής.

Η βάση στο Κοσσυφοπέδιο και η τοποθεσία που επελέγη για την οικοδόμησή της «συνέπεσε»(Huh?) με τη διαδρομή του αγωγού AMBO (Albania, FYROM, Bulgaria Oil) και θεωρείται από στρατηγικής άποψης ως «κορυφαίας σημασίας» διότι έτσι ο αγωγός θα ελέγχεται οικονομικά και στρατιωτικά από τις ΗΠΑ, ακόμη κι αν μεταφέρει ρωσικό πετρέλαιο.

Στην ουσία δηλαδή καθιστά τις ΗΠΑ ρυθμιστές της "κάνουλας"...

Καταλαβαίνετε λοιπόν για ποιο λόγο …καίγονται οι ΗΠΑ ,τόσο για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, όσο και για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Υπάρχει βέβαια και ένας άλλος εξίσου σημαντικός λόγος για τους ……ιθύνοντες της Αμερικανικής κυβέρνησης.

Tα τεράστια οικονομικά συμφέροντα (Halliburton ) διαπλέκονται με την πολιτική και τις στρατιωτικές παρεμβάσεις ,οι ιθύνοντες της κυβέρνησης Bush γίνονται ιδιαίτερα πιεστικοί, αφού αναμένεται να χάσουν την εξουσία στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2008.

Ό,τι προλάβουν στους επόμενους οκτώ μήνες.

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της πίεσης που μας ασκεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ για να κλείσει το θέμα της ονομασίας και όχι η ….δήθεν επιθυμία του Bush να κλείσει την προεδρική του καριέρα με μια ….διεθνή επιτυχία ..

Αυτές οι «παπαρολογίες» που προσπαθούν να "καλλιεργήσουν" τα ….έγκυρα(?) και μη …….καθοδηγούμενα (?) ΜΜΕ της χώρας μας είναι μέσα στα πλαίσια ενός γενικευμένου σχεδίου αποπροσανατολισμού των συμπολιτών μας .

Βέβαια στο παιχνίδι μπαίνουν και κάποιοι από τους …χορηγούς των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, πολλοί εκ των οποίων δεν επιθυμούν για ευνόητους …διαπλεκόμενους λόγους να δοθεί τώρα …συγκεκριμένη λύση, ελπίζοντας ότι με την αλλαγή στην διακυβέρνηση των ΗΠΑ τον Νοέμβριο θα έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν τους οικονομικούς συσχετισμούς (προς όφελος τους) στην περιοχή μας.

Ο Πρωθυπουργός της χώρας όμως, είναι γνώστης όλων αυτών των πτυχών και πλήρως πεπεισμένος ότι η παρούσα συγκυρία φαίνεται η πλέον κατάλληλη, για να λυθεί το Σκοπιανό ευνοϊκά για τη χώρα μας.

Αφού ….άντεξε στην τεράστια ….υπόγεια επίθεση που του έγινε , βρίσκετε πλέον τοποθετημένος στην σκακιέρα από θέση ισχύος.

Αυτοί …καίγονται και όχι εμείς.

Εάν θέλουν έχει καλώς , εάν όχι ……Veto !!!

--------

Πραγματικά πιστεύω ότι μόνο αυτοί είναι οι λόγοι της υποστήριξης των ΗΠΑ σε Αλβανία, Κόσοβο, Σκόπια, Ουκρανία. Κάπου είχα δει κι έναν οικονομικό χάρτη των βαλκανίων τον οποίο και θα ανεβάσω μόλις τον βρω...

Edit : Βρήκα και τον χάρτη. Είναι προφανή όλα αυτά νομίζω και μια απλή έρευνα βρίσκεις πολλές κραυγαλέες πληροφορίες για τις προθέσεις των Αμερικάνων. Είναι χρόνια προφανές ότι κάνουν ό,τι θέλουν τον πλανήτη... για το πετρέλαιο και μόνο!

Ένα παλιότερο άρθρο εδώ (πηγή "Ποντίκι")

Είναι τυχαίο το ενδιαφέρον τους για Κροατία, Ουκρανία και Γεωργία;

Κι ένα αρθράκι από BBC

Σαν παραμύθι...

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη.

Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε 6.000.000 κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση. Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους!

Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του. Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε "υπερπολίτης" και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν.

Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα παπάρια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροϊδία, παρά τα πρόστιμα.

Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε. Όρισε "Ημέρα Γυναίκας" όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε.. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι.

Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά.

Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά. Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τι που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή. Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο Δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας και είχαν την προσωπική του υποστήριξη.

Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα. Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.

Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.

Όλο το άρθρο και τα αποτελέσματα των πρακτικών του σε νούμερα, εδώ:
http://www.hno.harvard.edu/gazette/2004/03.11/01-mockus.html

-------------------

Έλαβα αυτό το άρθρο μέσω email και με εξέπληξε πολύ ευχάριστα ο τρόπος -τόσο που το δημοσίευσα στο blog μου- και η μοναδικότητα του ανθρώπου αυτού να περάσει στους αποσυντονισμένους πολίτες της συγκεκριμένης χώρας την αλλαγή της νοοτροπίας που τους χρειάζονταν για να γίνει η ποιότητα της ζωής τους απλά καλύτερη!

Αναρρωτιέμαι αν είναι ο μόνος τρόπος για να πείσεις πλέον τον αδιάφορο κόσμο του σήμερα να μπει ξανά στον σωστό δρόμο και να ασχοληθεί με αυτό που κληρονόμησε για να αφήσει κάτι καλύτερο στα παιδιά που θα φέρει στον κόσμο...

Ποιός θα κάνει τον σούπερμαν; Ποιός θα μας σώσει...;

Η τρέλα πάει στα βουνά...

Φαίνεται απίστευτη αίσθηση και η γεωγραφική διαμόρφωση της χώρας μας ενδείκνυται για τέτοιες αποδράσεις...

Η μόδα αυτή ακούει στο όνομα Base Jump. Wing Suit ονομάζεται αυτή η... στολή που θυμίζει ιπτάμενο σκίουρο!

Πάρτε ανάσα και... απολαύστε! :)

Διασκεδάζω, άρα υπάρχω!

Μια πρόγευση του τι ετοιμάζω για την συνέχεια...

Σκι για προχωρημένους

Techniques from advanced to expert... :)



κι ένα για τον φίλο μου τον Θανάση 8^)

Η αγαπητή Paris Hilton

Letterman, προσκυνώ... 8^)

Μια 8λεπτη συνέντευξη του David Letterman στην Paris Hilton, μετά την ιστορία με την βραχυπρόθεσμη φυλάκισή της...

Γούνες... ξανασκεφτείτε το

Πρόσφατα είδα μια καμπάνια της PETA. Ένιωσα φοβερή αποστροφή, αλλά δεν πρόκειται να κλείσω τα μάτια κι εδώ. Όσοι αγαπάτε τους ανθρώπους, θα αγαπάτε σίγουρα και τα ζώα.

Θα δείτε κάποιες εικόνες που σοκάρουν, αλλά μόνο έτσι ξυπνάμε. Μόνο αν δούμε την ωμή πραγματικότητα. Ελπίζω να σας αγγίζει, έστω και μ' αυτόν τον άκομψο τρόπο...

Λευκές μέρες...

Όπως έφυγαν έτσι να έρθουν... άσπρες μέρες στο τέλος της χρονιάς, άσπρες και στην συνέχεια της!

3 μόνο ώρες μακρυά από τον επίγειο παράδεισο ντυμένο στα ταιριαστά λευκά του, η απόλυτη ευτυχία, το "ένα" με την φύση. Όπως λέει και το φιλαράκι μου, εκεί ξεχνιέσαι, αφήνεις τα πάντα πίσω... ανήκεις εκεί!

Αυτό που ζήσαμε ήταν μόνο η αρχή, με τέτοια άμεση πλέον πρόσβαση σε μικρό χρόνο, τα πάντα είναι προσιτά και το κόστος της χαράς και της ευχαρίστησης πραγματικά ανεκτίμητο...


Καλή Χρονιά να έχουμε, να μας πάνε όλα όσο όμορφα τα αφήσαμε και τα βρίσκουμε! Εμείς επιλέγουμε το πόσο καλά θα περάσουμε! Καλές επιλογές λοιπόν...