Λευκές μέρες...

Όπως έφυγαν έτσι να έρθουν... άσπρες μέρες στο τέλος της χρονιάς, άσπρες και στην συνέχεια της!

3 μόνο ώρες μακρυά από τον επίγειο παράδεισο ντυμένο στα ταιριαστά λευκά του, η απόλυτη ευτυχία, το "ένα" με την φύση. Όπως λέει και το φιλαράκι μου, εκεί ξεχνιέσαι, αφήνεις τα πάντα πίσω... ανήκεις εκεί!

Αυτό που ζήσαμε ήταν μόνο η αρχή, με τέτοια άμεση πλέον πρόσβαση σε μικρό χρόνο, τα πάντα είναι προσιτά και το κόστος της χαράς και της ευχαρίστησης πραγματικά ανεκτίμητο...


Καλή Χρονιά να έχουμε, να μας πάνε όλα όσο όμορφα τα αφήσαμε και τα βρίσκουμε! Εμείς επιλέγουμε το πόσο καλά θα περάσουμε! Καλές επιλογές λοιπόν...