Μετριότης Μετριοτήτων Τα Πάντα Μετριότης

Θα το γράψω κι αυτό... δεν γαμείς!

Σε μια κουβέντα ψες αργά, παρέα πολλών ατόμων, μεταξύ σοβαρού και αστείου (κλίνω πάντα προς το δεύτερο) τέθηκε ένα δίλημμα, δανεισμένο από κάποιο έργο ενός ξένου λογοτέχνη. Μια ερώτηση από γυναίκα που βάζει τον άνδρα σε ένα παιχνίδι σκέψης και προβληματισμού χωρίς λόγο! "Πες μου πώς είμαι πιο όμορφη; Με ή χωρίς ρούχα;"

Γέλασα...

Δεν απαντάς ξερά σε μια τέτοια ερώτηση. Δεν είναι αριθμητική. Πόσο κάνει 2+2; Ούτε ερώτηση του γνωστού παραμυθιού με την Χιονάτη (νάτη νάτη)... Δεν απαντάς καν. Δεν φτάνεις την γυναίκα στο σημείο να σε ρωτήσει. Της δείχνεις πάντα αυτό που αισθάνεσαι. Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει και την επέλεξες να την έχεις δίπλα σου. Παρολαυτά έπρεπε να δώσω μια απάντηση στο "άσπρο ή μαύρο" που έπρεπε να διαλέξω.

Είπα κι εγώ τις κλισέ παπαριές μου (χαβαλές μετά ζύθου), αλλά το θέμα με άγγιξε περισσότερο από όσο θα περίμενα ή θα ήθελα να αφήσω τον εαυτό μου να προβληματιστεί ξανά. Η γυναίκα ανέκαθεν έψαχνε την επιβεβαίωση. Μέσα από τέτοιες μικρές απορίες ή διεξοδικές συζητήσεις, βλέπεις ότι οι γυναίκες σήμερα (όχι μόνο σήμερα, αλλά πλέον δεν το κρατάνε κλειστό) έχουν πολλά απωθημένα. Θέλουν και δεν τα βρίσκουν. Βρίσκουν αυτό που δεν θέλουν, αλλά το κρατάνε μέχρι να νιώσουν πλήρη αποστροφή. Αναρωτιούνται συχνά. Συχνότερα χωρίς λόγο. Ούτε καν ξέρουν γιατί...

Δηλώνω ευθαρσώς ότι ανήκω στην γενιά των ασυμβίβαστων. Δεν πρόκειται να επιτρέψω στον εαυτό μου να συμβεί κάτι τέτοιο σε μένα. Η μετριότητα θέλω να ελπίζω ότι θα παραμείνει άγνωστη λέξη...

Εδώ θα 'μαστε πάλι...