Ήρθε η ώρα...;

Αντιγράφω από in.gr

Το περιοδικό The Economist σε ανάλυσή του για τα πρόσφατα επεισόδια στην Ελλάδα, αναφέρει ότι αναζητείται «μια νέα μορφή Περικλή, με αρκετό θάρρος για να ασχοληθεί με τις βαθύτερες αιτίες του χάους στην Ελλάδα».

Γενικός τίτλος του θέματος για την Ελλάδα είναι το χαρακτηριστικό «Φοβού τους Έλληνες μολότοφ φέροντες».

Το περιοδικό αναρωτιέται αρχικά εάν αυτές οι ταραχές θα μπορούσαν να έχουν προκληθεί σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα, ή εάν η «χώρα που γέννησε τη δημοκρατία» διαθέτει ειδικά χαρακτηριστικά.

«Το επεισόδιο που προκάλεσε το χάος στην Ελλάδα -ο θάνατος ενός εφήβου από την αστυνομία- θα μπορούσε να συμβεί σχεδόν παντού. Και υπάρχουν αρκετές πόλεις, όπου θυμωμένες μειονότητες είναι έτοιμες να πάθουν αμόκ: σκεφτείτε τη Βουδαπέστη το 2006 ή το Παρίσι το 2005» αναφέρει ο Economist.

Στη συνέχεια το περιοδικό αναφέρει μια σειρά αιτίων δυσαρέσκειας, όπως η διαφθορά και η κακοδιαχείριση, ενώ κάνει αναφορά και στην κακή ποιότητα της ελληνικής εκπαίδευσης.

«Το πανεπιστημιακό σύστημα στην Ελλάδα είναι πιο κοντά στα χειρότερα στοιχεία του οθωμανικού παρελθόντος (όπως οι γραφειοκρατίες που παρεμποδίζουν την καινοτομία), από ότι η Τουρκία, με τις πολύ καλές ιδιωτικές και δημόσιες πανεπιστημιουπόλεις» αναφέρει χαρακτηριστικά το περιοδικό, το οποίο μιλά για μια κατάσταση γνωστή σε όλους τους Έλληνες: ότι στο εξωτερικό οι Έλληνες διαπρέπουν, ενώ αποφεύγουν να επιστρέψουν στη χώρα τους.

Ο Economist αναφέρει ότι αν και κατά το παρελθόν η ελληνική ηγεσία απέφευγε να δώσει απάντηση στα προβλήματα, τώρα υπάρχει ο φόβος ότι το κόστος θα είναι μεγαλύτερο εάν δεν επιλυθούν.

«Πολύ σύντομα ένας από τους δεινοπαθούντες πολιτικούς της Ελλάδας -είτε από την κεντροδεξιά που βρίσκεται τώρα στην εξουσία, είτε από την κεντροαριστερά που ηγείται στις δημοσκοπήσεις- θα πρέπει να μετατραπεί σε πραγματικό 'δημόσιο άνδρα'» καταλήγει το περιοδικό.

- - - - - - - - - - - - - - - - - -

Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για όποιον αναλάβει την χώρα αμέσως μετά την σημερινή κυβέρνηση. Η κάθαρση και η ανιούσα. Και θα είναι κερδισμένοι ΟΛΟΙ. Κι εμείς κι ΑΥΤΟΙ. ΕΜΕΙΣ δηλαδή... Αν υπάρχει κάτι που μας κρατάει σ' αυτήν την χώρα είναι η ελπίδα. Η ελπίδα ότι αυτόν τον απίστευτο γεωγραφικό τόπο που πρόγονοί μας τίμησαν με σπουδαίες προσφορές στον πολιτισμό, θα μπορέσει να αποτελέσει την απαρχή μιας ευημερίας. Δεν είναι τυχαίο που όσοι φεύγουν έξω πραγματικά διαπρέπουν, γιατί το σύστημα στο οποίο εντάσσονται πραγματικά λειτουργεί και τους αποζημιώνει για τους κόπους τους. Μπορούν κι εδώ λοιπόν. Δεν μπορώ να δέχομαι άπραγος την ίδια παθητική άποψη ότι όλα είναι σκατά και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα γιατί το σύστημα είναι διεφθαρμένο και αν βρεθεί ένας που να θέλει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ θα τον βγάλουν από την μέση...

Θέλω να πιστεύω ότι θα καταλάβουν ΕΓΚΑΙΡΩΣ πως η περίοδοι χάριτος και ανοχών έχει ΕΞΑΝΤΛΗΘΕΙ παντελώς από τον κόσμο. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος κι αυτός είναι προς τα ΠΑΝΩ.

Μπορεί τελικά να είμαι και αθεράπευτα ρομαντικός...