...ΑΝΤΑ!

Ημέρα 1η

Ταξίδι - Διαδρομή - 5η με άποψη

Με το GPS να επιμένει για Έδεσσα και η 5η του Ibiza με χροιά ΚΤΕΛ συνεχίσαμε πεισματικά για τα Πηγάδια της Νάουσας. Ο δρόμος ανοιχτός, στεγνός και ο καιρός μουντός και φθινοπωρινός, όπως ταιριάζει στην εποχή. Μια γρήγορη ανάβαση σε ήχους Jazz-Funk και Bluezy Gary Moore μας έφερε νωρίς το πρωί στην κορυφή του δρόμου στο χιονοδρομικό.

Άφιξη (Τροχόσπιτο) - Πρώτη εντύπωση

Δ: Η θέση δίπλα στο τροχόσπιτό μας κενή, ο μπαρμπα-Βασίλης μας την έκανε φέτος (σκέφτηκα). Για κανένα 5λεπτο προβληματιστήκαμε και το λευκό περιστέρι ήρθε και έκατσε ξανά στο κεφάλι μου! "Έλα ρε, 3 τροχόσπιτα πιο δεξιά είμαστε...!"

Θ: Το χιονοδρομικό εμφανίστηκε μπροστά μου χωρίς την χειμερινή του φορεσιά..."Έτσι είναι από κάτω;;;"...σκέφτηκα... Από την άλλη σκεφτόμουν ότι καπώς πρέπει να περάσει στα δικά μου χέρια το τροχόσπιτο του φίλου μου...

Κατέβασμα για μποτίλια κ κάρβουνα

Τσεκάραμε τα απαραίτητα, τακτοποιήσαμε τσάντες, φαγιά, ποτά, ποτά, ποτά και κοιτάξαμε για τα βασικά: θέρμανση και νερό... Ωραία. Νερό υπάρχει, τρέχει ακόμα η πηγή! Θέρμανση γιοκ. Ίσα που προλαβαίνουμε τον "γκαζάκια" στην Νάουσα! Ψψψψψτ, νεαρέ! Πιάσε μια 10άρα. Προπάνιο, ναι! Μήτσοοο, και κάρβουνα! Να φάμε και τίποτα...

Ανέβασμα "με τα τέσσερα" και τα άλλα τέσσερα ανάποδα

Μετά φόβου έκρηξης προπανιούχας φιάλης (στα πόδια του Θ) η επιστροφή αργή...(Δ: "Γαμώτο"). Αλλά ο απέναντι είχε άλλη άποψη... Τρελλό μπαντιλίκι, παραλίγο αγκαλίτσα και ξαφνικά "τανάσκελα" μέσα στο χαντάκι...

Σε μια κλειστή αριστερή στροφή με τον νου μας στην φιάλη εμφανίστηκε πρώτα ο κώλος και μετά το υπόλοιπο Όπελ Μάντα και ο μπάρμπα-Ηρακλής να προσπαθεί να μαζέψει τα αμάζευτα... Στον καθρέφτη του Δ είχαμε μια Χολυγουντιανή σκηνή με εναλλασόμενα views του Όπελ -ουρανός, πόρτες, κώλος, σκυλιά, εξατμίσεις. "Έφυγε μαλάκα, έφυγε το γίδι..."

Το Μάντα, ο Ηρακλής, τα σκυλιά και το τσιγάρο!

Δ: Πλησίασα προσεκτικά, έχοντας στον νου 2 πράγματα. Τι κατάσταση θα αντιμετωπίσω και τι ώρα θα φάμε. Ένα "φσσσσς" (μπόινγκ) ακούγονταν και ξανασκέφτηκα μήπως έπρεπε να πάρω και τον πυροσβεστήρα. Ήταν η ρόδα που ακόμα γυρνούσε, ευτυχώς μόνο αυτό. Ο "Η" μέσα στην παραζάλη του προσπαθούσε κάτι να σπάσει για να βγει από το Όπελ αλλά πιο πολύ τις λαμαρίνες κλωτσούσε... (Εδώ Ηρακλή, εδώ!) Ευτυχώς η πάνω πόρτα άνοιγε (συνοδηγού γαρ) και τον βγάλαμε ανέπαφο. "40 χρόνια οδηγός... το μπ@@@δέλο πώς μου έφυγε;;;" (Εμ μπαρμπα-Ηρακλή... ημισλίκ τα λάστιχά σου, ρετσίνα μύριζα πριν πλησιάσω το Όπελ και μου μιλάς για μπουζούκια και ιστορίες με τον Καζαντζίδη και τον Διονυσίου...)

Θ: Πλησιάζοντας το ανάσκελο Μάντα δεν σκεφτόμουν φωτιές και άλλα τέτοια...παρά μόνο να βγεί χωρίς πολλά τραύματα, άσχετα αν η καλοπέραση καθυστερούσε για λίγο...ο "Η" ναι μέν βγήκε ανέπαφος (μόνο που μέσα την παραζάλη του ζητούσε τσιγάρο, " Άλλη αίσθηση..." είπε) αλλά τα σκυλιά στο πορτ-μπαγκάζ; " Άστα εκεί...μην φύγουν!". Και που να πάνε; Μήπως ήξεραν και που βρίσκονταν μετά από τέτοια τούμπα;..." Τι ώρα θα φάμε επιτέλους; "

Καλοριφέρ, ψήσιμο, το τροχόσπιτο (το άλλο) και τα καμμένα λουκάνικα!

Συντονισμένες κινήσεις στον συμπυκωμένο πλέον χρόνο που έχουμε. Τα στομάχια κάνουν defragment, η υγρασία τρυπάει κόκκαλα και το τοπίο εναλλάσει καθαρό οπτικό πεδίο με περιορισμένο εντός 6 μέτρων. Η προπανιούχα φιάλη συνδέθηκε προσεκτικά (γλυτώσαμε το πυροτέχνημα, μην την πάθουμε τώρα), η ψησταριά βρέθηκε (σε μια από τις γειτονικές κατοικίες) και επιτέλους, ήρθε η ώρα να φάμε...

"- Συγγνώμη, μπορείτε να βοηθήσετε για λίγο;"

- Τσάκο ρε Μήτσο την μασιά και πρόσεχε τα κουτόπουλα... (Θ: ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΦΑΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;)

(10 secs)

- Μήτσοοοο, έλα ρε βάλε κι εσύ ένα χεράκι να παρκάρουμε ένα τροχόσπιτο...

(10 mins)

Δ: Πρωινή γυμναστική ήθελες; Πάμε να φάμε τώρα... Ωχ, τα λουκάνικα ρε συ... (Φσσσσσσσς)

Γκολ και κάψιμο... και τώρα;

Και μετά την χαλάρωση (του ξεροψημένου φαγητού μετά παγωμένης μπύρας), η απόλυτη χαλάρωση. Πίνω μαύρη (μπύρα) και παίζω Pro!

Δ: Τι πάτησες; Πού είναι η μπάλα; Δεν πίνω άλλο...
Θ: Μόνη της έσβησε...Τι Γκολάρα έβαλα πάλι;;;
...
(On-Off. On-Off. On- πατ, πατ - Off. On: Πατ, πατ! Ντουκ! Σπλατς! Μπραφ... Ντργκστάου!)
...
Δ: Πάει μπόη... Κάηκε! Ούτε 30 χρόνια δεν μας έβγαλε...
Θ: Καλά, χαρτιά έχεις;

Ξερή, πυργόλεξο και τσάι με κονιάκ

Ό,τι λέει ο τίτλος! Ξερή, πυργόλεξο και κονιάκ. Στο σαλέ. Μετά μουσικής. Ποιοτικής μουσικής. Πχιότητας λέμε. Τέλοςςςςς.

Jamie καληνύχτα!

Με τον Jamie Cullum να μας νανουρίζει (χαμηλ. μπαταρ. γαρ), παπλωματωθήκαμε και....zzzzzzz!

Ημέρα 2η

Πρωινή δροσούλα και τοπίο στην ομίχλη (που είναι οι γορίλλες; Οέο;)

Το πρωινό έτοιμο και...
Μιαμ, χλαπ, γκλουπ...
"Το μήλο το πήρες;"
"Ναι, εσυ;"
"Ναι, φύγαμε για το βουνό..."
"Που είναι το βουνό όταν είσαι στο βουνό;"


Μιάου, "Ωχ, τι είσαι εσύ;"

Περπατάμε και πάμε...

...για το χωριό...

Ποιό χωριό;

Πού χωριό;

Υγρασία και χαρά...

...για τα πρώτα άντα!

Καλώς τα δεχτήκαμε! :)